Ik vind het nog steeds niet zo evident om een bepaald onderwerp breder te bekijken. Ik denk dat ik goed beschrijf wat ik doe en voel, maar het is nog niet optimaal. Hoe komt dit nou?
Ik denk dat ik ten aller tijden een boeiende les wil geven. Ik zal altijd een actueel of interessant onderwerp kiezen.
Ik ben inderdaad een muzisch mens, ik kan op alle thema's liedjes zingen, of zelfs maken, een boeiende knutselactiviteit erbij verzinnen, een wauw-effect aanbieden, zelfs een toneelstuk op een bepaalde tijd uit de geschiedenis is mij niet te veel.
Hierdoor dwaal ik te snel af van de leerwensen en mijn leerproces.
En daar moet ik aan werken.
Ik denk ook dat mijn leervragen te oppervlakkig zijn waardoor ik niet tot de kern van mijn leren kom.
Ik heb de cursus net bij Tine Bos afgerond '" filosoferen met kinderen", een cursus die me op een hele andere manier kennis heeft laten maken wat betreft vragen stellen.
Ik denk dat door betere leervragen te hebben, ik beter vooruit ga komen:
Enkele vragen die ik nu zou stellen (ook aan leerlingen) zou zijn:
- Waarom zijn er vulkanen?
- Zijn vulkanen noodzakelijk?
- Zou de aarde kunnen blijven bestaan zonder vulkanen?
- Zijn wij afhankelijk van vulkanen?
- Als een vulkaan niet meer actief is, kan hij dan weer wakker worden?
- Kun je dan zeggen dat de vulkaan dood is?...........
Gelukkig kan ik goed met feedback omgaan, en probeer echt op de goede weg te komen.
Ik moet niet teveel op de kwantiteit maar op de kwaliteit letten. Ook mijn doelen moet ik beter leren afstemmen op mijn leerwens.
En inderdaad, het muzische in mij als toetje laten.......
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Ik denk dat het heel goed is dat je hierover nadenkt. Ik had een tijdje geleden ook het gevoel dat ik op een bepaald niveau bleef hangen. Ik ging enkel info opzoeken. Nu bekijk ik het anders en vraag ik me ook bij alles wat ik leer over een onderwerp af hoe ik het onderwerp boeiend zou kunnen overbrengen op mijn leerlingen. Maar niet alleen boeiend maar ook hoe doe ik dat organisatorisch, veilig, zodat elke leerling er iets aan heeft. Bijvoorbeeld hoe Jeannine dikwijls zegt dat je door even te observeren goed kan zien wat een leerling zelf wil of boeiend vindt. Maar dan besef ik ook weer dat dit iets is wat je moet leren en enkel kan leren door ervaring. De laatste tijd heb ik wel meer het gevoel dat ik op dat niveau aan het werken ben en dus een stuk geëvolueerd ben. Ik vind de vragen die je jezelf stelt heel boeiend en leerrijk en misschien moet ik me die vragen ook eens stellen !
BeantwoordenVerwijderenPrima voor vraagkeuze.
BeantwoordenVerwijderenWat zeker helpt is af te dalen in je kind zijn, buikniveau en dan je af te vragen wat jij zou willen weten en kunnen rond vulkanen.
Terug kind zijn en de juiste vragen komen vanzelf.
Bij mij zou dit zijn:
Wat spuwen vulkanen,is het enkel vuur?
Zijn er in ons land ook vulkanen?
Kan een vulkaan dood gaan?
Waar zijn er veel vulkanen?
Wat is magma en lava?
krijgen vulkanen namen?
Zien ze er allemaal hetzelfde uit?
Hoe ontstaat een vulkaan?
Hoe kan dit op de bodem van de zee ontstaan?
Zelf een vulkaan schilderen, maken...
Zelf een vulkaankijkboekje maken
Vulkaanstenen eens vasthouden en onderzoeken.
Hebben vulkaanstenen namen?