Vorige week hebben we ons aangemeld om te helpen bij het oversteken van de padden. De kinderen wilden zo graag meehelpen en ik vond het prima. De buren en oma Tiny zouden ook meehelpen.
Voordat we op pad zouden gaan, wilde ik wel weten wat het verschil was tussen een kikker en een pad, en waarom we dit gingen doen????
Ik vond het maar glibberige beesten en wilde wel een doel hebben voor dit gebeuren..
Myra vertelde dat ze op school een filmpje hadden gezien op t.v. omtrent dit onderwerp. Ze wist me nog te vertellen dat padden een droge wrattige huid hebben, terwijl de kikkers een gladde vochtige huid hebben.
De padden hebben een lompe lichaamsbouw, terwijl de kikkers een slanke lichaamsbouw hebben.
De achterpoten van padden gebruiken ze voornamelijk om te lopen terwijl de kikkers lange achterpoten hebben met zwemvliezen waarmee ze goed kunnen zwemmen en springen.
Padden leggen hun eieren in een rij, terwijl de kikkers hun eieren in een groep leggen.
Ik stond versteld dat Myra dit allemaal had onthouden. Meestal vergeet ze de helft van de reken- of taalmaterie, maar dit wist ze nog heel goed te vertellen.
Casper wist me te vertellen dat deze dieren tot de amfibieën horen. Hij moest pas geleden nog afbeeldingen zoeken van "les batraciens". Hij zit op de Franstalige school. Hij vertelde me dat de salamanders ook bij deze familie horen. Hij zei dat deze dieren zowel op het land als in het water leven en dat ze koudbloedig zijn.
Nou, in een gesprek kreeg ik al veel antwoorden. Ik merkte dat Robin, Maayke en Franka ook erg geïnteresseerd waren.
Waarom moeten we nou deze beestjes gaan overzetten???
Ik zocht op internet en vond dat de amfibiën beschermde dieren zijn volgens Koninklijk Besluit.
In het vroege voorjaar, vanaf begin februari, ontwaken amfibiën uit hun winterslaap. Het enige waar deze beestjes aan denken is de voortplanting. Ze kunnen zelfs 6.000 eitjes leggen!!! Om een geschikte plek te vinden in het water, moeten ze vaak drukke wegen oversteken, en daar schuilt het grote gevaar.
Nou, mijn taak was duidelijk.... We namen 7 emmers, 5 schepjes en 5 zaklampen mee, iedereen had zijn handschoenen aan, en we trokken waterdichte laarsjes aan.
Twee dagen ervoor hadden ze 80 padden overgezet, dus we waren heel benieuwd.
Al snel vonden we een pad, en iedereen was dolgelukkig. Hij zag er inderdaad heel brobbelig uit, en probeerde uit de emmer te kruipen. We vonden een dooie salamander op straat. We zochten overal, de kinderen hadden veel plezier. Even verder kwamen we weer een pad tegen.
Daarna vonden we niets meer. Ik denk dat we iets te laat zijn gekomen. Die zaterdag ervoor was het regenachtig, en dat vinden de beestjes fijn.
We hebben de twee padden veilig aan de overkant losgelaten.
Even verder kwam een mevrouw ons tegemoet. Ze vertelde ons dat zij een lijst bijhield van de gevonden padden. We vertelde heel trots dat we twee padden hadden gered, en dat we ze bij de Jeker hadden geplaatst.
Ze moest lachen, want wat bleek nu.... De padden waren al op hun terugweg naar de overkant. Ze hadden hun eieren al gelegd, en nu keerden ze terug naar het bos.
We hadden dus twee padden weer terug bij het water gezet, terwijl ze al klaar waren met hun voortplanting en halverwege het veld liepen, veilig zelfstandig overgestoken...
Die zullen wel gedacht hebben: "Wat een stelletje sukkels zijn dat..."
Nou, ja, we hebben ons goed geamuseerd, we weten het verschil tussen een pad en een kikker, en we weten waarom vrijwilligers dit ieder jaar doen.
Soms worden er ook vangnetten en emmers gebruikt, bij hele drukke wegen:
De padden springen tegen de vangnetten en vallen in de emmers. Zo kunnen de vrijwilligers ze veilig naar de overkant zetten.
Als ik in mijn leerplan kijk:
Dan kan ik mijn avondwandeling bij Mens en natuur terug vinden.
Het leven op aarde: 7.3 Kinderen ontdekken in hun omgeving een aantal levensgemeenschappen of biotopen.
